Jeneh en ik stonden fris naast ons bed om foto’s te gaan maken, nadat ik had gedroomd dat ik op de Noordpool sliep, want de airco stond duidelijk op -70. Het was gelukkig tijd uit bed te gaan om half 8.
We gingen vol goede moed en met gebrek aan richtingsgevoel op pad. Hoi an is een schattige stad met een oud gedeelte wat vol hangt met lampionnen en een nieuwer gedeelte, met ‘gewone’ straten. Gewoon is hier: kleine straatjes overvol met scooters en winkels met hetzelfde aanbod naast elkaar. Hier denken ze blijkbaar dat directe concurrentie handig is. 30 massage salon’s naast elkaar, 50 kleermakers, 40 scooter verhuurders en daartussen allemaal food kraampjes die dezelfde smoothies verkopen.
We waren op een missie. We wilde deze vakantie mooie foto’s maken, maar het is steeds te warm (luxe probleem) en omdat we niet op elke foto smeltend wilde staan, wilde we al onze vakantie foto’s in 1 ochtend proppen! We hadden tassen met kleding bij ons, een camera en een stadskaart met daarop de mooiste achtergronden gemarkeerd. Let’s go.
We kwamen drie getrouwde stellen tegen met camera ploeg die vandaag blijkbaar hetzelfde dachten, maar wij kunnen dit een stuk professioneler. Omdat Hoi an een kleurrijke stad is, hebben we matchende outfits bij ons die passen bij de achtergrond. Omdat Hoi an ook om 11 uur al stervend heet is, hadden we een race tegen de zon.
Daar staan we dan als een gek om te kleden in een koffie tent, mensen staren ons aan, spreken ons aan, maar wij hebben daar schijt aan. Het is niet alsof we níet aangestaard worden, als wij voor ons doen normaal doen. De foto’s zijn gelukt.
Het was bijna 11 uur. We moesten NU ergens naar binnen, want ik denk dat we samen ondertussen 6 liter water hadden gezweet.
We renden binnen bij de kleermaker waar ik mijn eerste fitting had voor mijn jurk. De top zat als gegoten. De rug is echt netjes. Ik heb deze jurk laten maken voor mijn moeders bruiloft. Ik was nog een beetje sceptisch over de vibe van de jurk. Ik vond dat die nog iets minder prinsesserig mocht en iets meer sexy. Er ging dus een split in. Doe nog maar iets hoger die split. Nog iets. Nu zit de split op bijna dezelfde hoogte als mijn kin, maar sexy is die nu wel. Open rug erin en klaar. Een foto gaat helaas niet online komen.
We kregen een appje van Thom tours. Hij was in de buurt piano spelen. We gingen op zoek. We volgden het geluid door een steeg langs huizen door tuinen tot we Thom zagen op een piano. Hij was gewoon een huis binnen gelopen. Daar zaten we dan lekker muziek te maken toen er iemand voor de 6e keer langsliep. Hij bleef ons maar aanstaren en was veelbetekenend aan het bellen. Misschien moesten we maar eens gaan? De bewoner kwam thuis. Hij gaf rustig z’n planten water en daarna ons. Toch gek hoe ze hier met inbrekers omgaan.
Onze stadsverkenning ging verder. Jeneh moest haar sandalen ophalen. Ook zij heeft iets laten maken. Wat zijn we toch lekker decadent.
Eenmaal weer terug bij ons hostel en herenigd met onze groep gingen we nog wat doen vandaag. We lieten een Grab komen (dit is een betrouwbare taxi). We wilde met de hele groep in ronde bootjes. Dit klinkt heel stom, maar het zijn gewoon bootjes die rond zijn, kan er niet meer van maken. Wegens iemand (Mitchel) werden we te vroeg afgezet en stonden we een kwartier later op het strand in de brandende zon de weg te zoeken. We moesten bij een rivier zijn 20 minuten verderop.
We regelden een nieuwe Grab. Daar gingen we weer gepropt met z’n 8e in een busje. Nu zaten we gelukkig wel goed, nouja, de locatie was goed. Goed zitten zat er niet echt bij.
Die ronde bootjes waren dus echt gewoon super leuk! We gingen in tweetallen in de bootjes en kregen zo’n raar hoedje op. Blijkbaar maakten ze hier van het boottochtje een hele show, want als eerste gingen we als een gek ronddraaien en nadat we een tijdje aan het varen waren kwamen we op een groot meer waar nog 100 dezelfde bootjes waren, vol met Aziaten. Op het water waren verschillende shows bezig van mannetjes in bootjes die als een gek gingen rond draaien met Vietnamese Gerard Joling muziek op de achtergrond. Onze moeders waren precies op het goede moment op Skype. Wij waren daarentegen ook entertainment, maar dan voor de Vietnamese mensen. Toen de Vietnamezen een paar krabben voor ons gingen vangen en Jeneh een paniek aanval kreeg toen Mitchel uit een ander bootje deed alsof hij er een op haar gooide. We kregen van onze boot chauffeur terplekke gemaakte origami sieraden. Nadat we elkaar uitdaagden met paddels voor een gevecht, was onze boottocht ten einde.
We namen een Grab terug en hadden de bluethooth met Nederlandse muziek zo hard aan dat tegenliggers naar ons zwaaiden terwijl wij met boef aan het meezingen waren.
De panel van meiden heeft de jurk goedgekeurd, dus tijdens de tweede fitting ging alles goed.
Je zou denken dat we na zo’n enerverende dag rustig in ons bedje zouden stappen of tenminste even bij het zwembad zouden gaan liggen, maar wij niet hoor. We stonden gewoon te zweten in de sportschool. Geen rustige workout gedaan ook. Wij als meiden konden ook helemaal los gaan met onze oefeningen. Normaal als je een beetje rare oefeningen doet, kijk de halve sportschool naar je. Met Mitchel in de sportschool vol met Vietnamezen van 1,30 keek niemand naar ons.
‘S avonds bij het dinner werd de vergadering geopend. We hebben besloten dat we de golden loep gaan doen. 3 dagen op pad met een klein rugzakje om een verschrikkelijke mooie route te rijden.
We hebben het restaurant nog even gezelliger gemaakt door met een karaoke microfoon de laatste gasten toegezongen.
Snel naar bed, want we moeten morgen vroeg weg. Mijn tas is vanavond bezorgd met de gemaakte jurk.
We gingen vol goede moed en met gebrek aan richtingsgevoel op pad. Hoi an is een schattige stad met een oud gedeelte wat vol hangt met lampionnen en een nieuwer gedeelte, met ‘gewone’ straten. Gewoon is hier: kleine straatjes overvol met scooters en winkels met hetzelfde aanbod naast elkaar. Hier denken ze blijkbaar dat directe concurrentie handig is. 30 massage salon’s naast elkaar, 50 kleermakers, 40 scooter verhuurders en daartussen allemaal food kraampjes die dezelfde smoothies verkopen.
We waren op een missie. We wilde deze vakantie mooie foto’s maken, maar het is steeds te warm (luxe probleem) en omdat we niet op elke foto smeltend wilde staan, wilde we al onze vakantie foto’s in 1 ochtend proppen! We hadden tassen met kleding bij ons, een camera en een stadskaart met daarop de mooiste achtergronden gemarkeerd. Let’s go.
We kwamen drie getrouwde stellen tegen met camera ploeg die vandaag blijkbaar hetzelfde dachten, maar wij kunnen dit een stuk professioneler. Omdat Hoi an een kleurrijke stad is, hebben we matchende outfits bij ons die passen bij de achtergrond. Omdat Hoi an ook om 11 uur al stervend heet is, hadden we een race tegen de zon.
Daar staan we dan als een gek om te kleden in een koffie tent, mensen staren ons aan, spreken ons aan, maar wij hebben daar schijt aan. Het is niet alsof we níet aangestaard worden, als wij voor ons doen normaal doen. De foto’s zijn gelukt.
Het was bijna 11 uur. We moesten NU ergens naar binnen, want ik denk dat we samen ondertussen 6 liter water hadden gezweet.
We renden binnen bij de kleermaker waar ik mijn eerste fitting had voor mijn jurk. De top zat als gegoten. De rug is echt netjes. Ik heb deze jurk laten maken voor mijn moeders bruiloft. Ik was nog een beetje sceptisch over de vibe van de jurk. Ik vond dat die nog iets minder prinsesserig mocht en iets meer sexy. Er ging dus een split in. Doe nog maar iets hoger die split. Nog iets. Nu zit de split op bijna dezelfde hoogte als mijn kin, maar sexy is die nu wel. Open rug erin en klaar. Een foto gaat helaas niet online komen.
We kregen een appje van Thom tours. Hij was in de buurt piano spelen. We gingen op zoek. We volgden het geluid door een steeg langs huizen door tuinen tot we Thom zagen op een piano. Hij was gewoon een huis binnen gelopen. Daar zaten we dan lekker muziek te maken toen er iemand voor de 6e keer langsliep. Hij bleef ons maar aanstaren en was veelbetekenend aan het bellen. Misschien moesten we maar eens gaan? De bewoner kwam thuis. Hij gaf rustig z’n planten water en daarna ons. Toch gek hoe ze hier met inbrekers omgaan.
Onze stadsverkenning ging verder. Jeneh moest haar sandalen ophalen. Ook zij heeft iets laten maken. Wat zijn we toch lekker decadent.
Eenmaal weer terug bij ons hostel en herenigd met onze groep gingen we nog wat doen vandaag. We lieten een Grab komen (dit is een betrouwbare taxi). We wilde met de hele groep in ronde bootjes. Dit klinkt heel stom, maar het zijn gewoon bootjes die rond zijn, kan er niet meer van maken. Wegens iemand (Mitchel) werden we te vroeg afgezet en stonden we een kwartier later op het strand in de brandende zon de weg te zoeken. We moesten bij een rivier zijn 20 minuten verderop.
We regelden een nieuwe Grab. Daar gingen we weer gepropt met z’n 8e in een busje. Nu zaten we gelukkig wel goed, nouja, de locatie was goed. Goed zitten zat er niet echt bij.
Die ronde bootjes waren dus echt gewoon super leuk! We gingen in tweetallen in de bootjes en kregen zo’n raar hoedje op. Blijkbaar maakten ze hier van het boottochtje een hele show, want als eerste gingen we als een gek ronddraaien en nadat we een tijdje aan het varen waren kwamen we op een groot meer waar nog 100 dezelfde bootjes waren, vol met Aziaten. Op het water waren verschillende shows bezig van mannetjes in bootjes die als een gek gingen rond draaien met Vietnamese Gerard Joling muziek op de achtergrond. Onze moeders waren precies op het goede moment op Skype. Wij waren daarentegen ook entertainment, maar dan voor de Vietnamese mensen. Toen de Vietnamezen een paar krabben voor ons gingen vangen en Jeneh een paniek aanval kreeg toen Mitchel uit een ander bootje deed alsof hij er een op haar gooide. We kregen van onze boot chauffeur terplekke gemaakte origami sieraden. Nadat we elkaar uitdaagden met paddels voor een gevecht, was onze boottocht ten einde.
We namen een Grab terug en hadden de bluethooth met Nederlandse muziek zo hard aan dat tegenliggers naar ons zwaaiden terwijl wij met boef aan het meezingen waren.
De panel van meiden heeft de jurk goedgekeurd, dus tijdens de tweede fitting ging alles goed.
Je zou denken dat we na zo’n enerverende dag rustig in ons bedje zouden stappen of tenminste even bij het zwembad zouden gaan liggen, maar wij niet hoor. We stonden gewoon te zweten in de sportschool. Geen rustige workout gedaan ook. Wij als meiden konden ook helemaal los gaan met onze oefeningen. Normaal als je een beetje rare oefeningen doet, kijk de halve sportschool naar je. Met Mitchel in de sportschool vol met Vietnamezen van 1,30 keek niemand naar ons.
‘S avonds bij het dinner werd de vergadering geopend. We hebben besloten dat we de golden loep gaan doen. 3 dagen op pad met een klein rugzakje om een verschrikkelijke mooie route te rijden.
We hebben het restaurant nog even gezelliger gemaakt door met een karaoke microfoon de laatste gasten toegezongen.
Snel naar bed, want we moeten morgen vroeg weg. Mijn tas is vanavond bezorgd met de gemaakte jurk.
Reacties
Een reactie posten