Tijdens ons paasontbijt hadden we taart voor Olger. Deze jongen is gewoon jarig op dezelfde dag als dat de heer voor ons aan het kruis is gegaan.
Ik begon mijn dag door naar een kleermaker te gaan. Ik had vanochtend ‘rode loper jurk’ gegoogeld, drie foto’s opgeslagen en heb een combi jurk van de drie in mijn hoofd gemaakt. Ik ben met mijn smoothie buddy Erik naar de kleermaker gegaan en opmeten maar.
Met gebarentaal, foto’s en schetsen ging ik in gesprek met de kleermaakster. Toen ik het gevoel had dat zij mij begreep, ging in maar akkoord. Erik zat erbij voor morele steun, erg belangrijk.
De rest was naar het strand en omdat ik vandaag niet levend wilde verbranden, ging ik broodjes eten met de bro’s.
Het is pasen dus de kerk hoort daarbij. Thom en ik zijn samen met Jip en Erik naar de plaatselijke kerk gegaan. Het was een katholieke kerk, dus het zou sowieso anders zijn dan ik ben gewend, maar ik had me niet voorgesteld op church de musical. De predikant met z’n lange jurk zong alle tekst in het krakkemikkig Engels. Het koor zat zittend te zingen en nadat wij een tijdje moesten zitten en staan kregen we voor de moeite een snack: het heilig avondmaal. Ik vond het dan weer net te ver gaan om de priester het ongerezen brood in mijn mond te laten stoppen, nee danku, ik weet niet waar die handen zijn geweest. De kans op diarree is nog steeds aanwezig.
Ik heb een beetje geprobeerd mee te zingen, dat lukte want elke melodie was hetzelfde, volgens mij hadden ze maar een achtergrondbandje. Verder was echt niks hetzelfde als in mijn eigen kerk. Tussen het praten/zingen van de priester in een one-man-show kreeg de kerk een moment van stilte voor eigen gebed, dit duurde nog geen 20 seconde, dus ik denk dat hier heel tevreden mensen leven die alleen kort danken. Ik probeerde het heilig water nog te ontwijken, wat de priester met een stok naar ons toe spettert, maar niet gelukt.
Het leukste vond ik dat zowel Jip als Erik aan mij gingen vragen waarom er bepaalde gebeurtenissen in deze kerk gebeurden, omdat ik had verteld dat ik elke week naar de kerk ging. Nou moet ik je eerlijk zeggen, ik had werkelijk geen flauw idee wat er allemaal gaande was.
Toch was het ondanks de rariteiten fijn om met pasen in de kerk te zijn. Ik ben nog steeds benieuwd naar de protestante of evangelische kerken hier en of dat in dit land überhaupt bestaat. Ik heb de aanbidding en het zingen wel gemist.
Als voorgerecht maken we zelf loempia’s. Dit wordt door het hostel geregeld dus daar zaten we dan met een volle Nederlandse tafel te luisteren naar een schreeuwende vrouw. Deze vrouw wist er geen gezellige workshop van te maken. Ze stond na een tijdje te blèren dat we stil moesten zijn. Ik wist niet dat loempia’s maken zo’n beangstigende serieuze zaak was. Ik moest hier beter opletten dan tijdens mijn opleiding.
30 loempia’s als voorgerecht zaten erin, dus nu was het tijd voor het partijtje van Olger. Op de uitnodiging stond dat we onze zwemspullen mee moesten en dat we met een volle buik thuis werden gebracht. Een volle buik heb ik geweten, want we zijn gaan eten in een Indisch restaurant in de buurt. We hebben een sharing is caring dinner gehad, waarbij we al onze gerechten met elkaar deelden en ik van verschillende curry’s kon proeven. Daar wordt ik blij van.
Vannacht zijn we officieel dakloos. We hebben namelijk perongeluk te weinig nachten geboekt in dit relaxte hostel en toen we wilde bijboeken, was ALLES vol. Gelukkig zijn we hier met 100 Nederlanders die vannacht een plekje voor ons hebben. Even een creatief nachtje, morgen hebben we weer officieel een kamer.
Dat we geen kamer hebben betekend niet dat we ons niet thuisvoelen. Zo thuis dat Jeneh even Mitchel’s hoofd scheert. Dat Michel niet de kapers maar wel Jeneh met een tondeuse vertrouwd is verwonderlijk.
Vanavond even snel met de familie geskyped. Ik dacht dat ik met oma ging bellen, dus dat deed ik even vanaf de wc, maar toen zag ik de hele familie op de bank Pasen vieren. Dus hallo familie groetjes vanuit de badkamer hier.
Jeneh en ik hebben deze dag afgesloten met een flink potje janken om een slechte meidenfilm.
Morgen krijg ik mijn eerste pasafspraak bij de kleermaker. Ik ben benieuwd!
Reacties
Een reactie posten