Are you retarded? ‘Yes’.
Dit is wat de vrouw antwoordde op deze vraag, nadat zij ons uitlachte toen we vroegen of ontbijt inbegrepen was. Goed geregeld hier. Wanneer zij een administratieve fout maakt, kan het zo maar zijn dat je het dubbele moet betalen en opeens geen ontbijt meer krijgt.
De dag begon met het switchen van hotel naar een hostel. Het nieuwe hostel hebben we ingewijd door een potje te poolen. Ik won niet, dus moest ik mijn ego hoog houden door de jongens in te maken met tafelvoetbal. Note to self: Beschadiging van de ego moet direct worden geheeld.
We gingen naar de Duckstop! Het is precies passend bij de naam en het is precies wat je je hierbij voorstelt.
Eerst kregen we een rare combinatie van pinda’s zout en peper. Ik was in de veronderstelling dat dit voor de eenden was, maar het bleek voor ons. Niet echt lekker, maar toch opgekregen nadat we elkaar 100 keer hebben gechallanged meer te nemen.
We kregen een informatieve ronde door de tuin. Dit voelde voor mij als school, dus ik heb daar net zo veel van opgestoken als van school, vrij weinig.
Hierna mochten we echt naar de eenden toe. We liepen een kleine tuin in met een oeps vijver en mochten de 100 rondlopende eenden ontmoeten. De mensen werkende bij de duckstop deden dit echt leuk. Het was namelijk niet zo dat je jezelf even moet vermaken en dat je er daarna weer uit moest, ze maakten er echt een showtje van.
We konden voelen hoe er allemaal eenden van je hand af eten, wat als een snelle kietelende massage voelt en zo ook hoe dat voelt bij je voeten. Een kietelende massage onder je voeten is niet zo lang vol te houden, maar was een leuke ervaring. Om duckmaster te worden, moest je zorgen dat ze naar je luisterden. Met een halfvol handje voer kon je al heel wat bereiken en was het gelukt de ducks in mijn macht te krijgen, te besturen, laten buigen en aan te laten vallen.
Ons bezoek aan de duckstop verliep erg rustig en normaal, gebeurd anders bijna nooit. Zo was het toch ook hier niet normaal gebleven. Net voor dat we weg gingen moest er nog even een eend bijna door zijn poten zakken. We mochten als afsluiting gooien met een eend. ‘Throw a duck for goodluck’. Dus wij hielden een wedstrijd, want het leven is een wedstrijd. Al onze eendjes landde netjes in het water, maar Brom was iets te enthousiast. Je kon de eend bijna ‘fuck’ horen schreeuwen. Hij ging net te hard om zichzelf vliegend bij te kunnen houden en landde gelukkig in een net aan de overkant. Ik denk niet dat deze eend dit eerder had meegemaakt, want hij zag er verward uit. Ik had nog net niet persoonlijk het WNF gebeld, maar het scheelde niet veel. Ik denk dat ze vanavond deze eend bij het diner krijgen, als hij niet recht blijft lopen.
Vanavond moeten we het maar eens rustig aan doen. Morgen ochtend vroeg gaan we op grotten tocht. We gingen duur uiteten, grote fout. 1, het is niet perse lekkerder, 2 het is duurder en 3, eend stond op het menu wat misschien een beetje ongepast was na vandaag. Wel hilarisch om te zien dat de jongen van de duckstop ook 2 kilometer verderop in dit dure restaurant werkt. Nee, ik heb me niet vergist, omdat ik denk dat alle Aziaten op elkaar lijken, het was echt dezelfde. Hij herkende ons ook.
Jeneh heeft de dag afgesloten door alle puppy’s in het hostel welterusten te wensen. Ik heb de dag afgesloten door met Olger als een degelijk ANWB-koppel een boek te lezen.
Dit is wat de vrouw antwoordde op deze vraag, nadat zij ons uitlachte toen we vroegen of ontbijt inbegrepen was. Goed geregeld hier. Wanneer zij een administratieve fout maakt, kan het zo maar zijn dat je het dubbele moet betalen en opeens geen ontbijt meer krijgt.
De dag begon met het switchen van hotel naar een hostel. Het nieuwe hostel hebben we ingewijd door een potje te poolen. Ik won niet, dus moest ik mijn ego hoog houden door de jongens in te maken met tafelvoetbal. Note to self: Beschadiging van de ego moet direct worden geheeld.
We gingen naar de Duckstop! Het is precies passend bij de naam en het is precies wat je je hierbij voorstelt.
Eerst kregen we een rare combinatie van pinda’s zout en peper. Ik was in de veronderstelling dat dit voor de eenden was, maar het bleek voor ons. Niet echt lekker, maar toch opgekregen nadat we elkaar 100 keer hebben gechallanged meer te nemen.
We kregen een informatieve ronde door de tuin. Dit voelde voor mij als school, dus ik heb daar net zo veel van opgestoken als van school, vrij weinig.
Hierna mochten we echt naar de eenden toe. We liepen een kleine tuin in met een oeps vijver en mochten de 100 rondlopende eenden ontmoeten. De mensen werkende bij de duckstop deden dit echt leuk. Het was namelijk niet zo dat je jezelf even moet vermaken en dat je er daarna weer uit moest, ze maakten er echt een showtje van.
We konden voelen hoe er allemaal eenden van je hand af eten, wat als een snelle kietelende massage voelt en zo ook hoe dat voelt bij je voeten. Een kietelende massage onder je voeten is niet zo lang vol te houden, maar was een leuke ervaring. Om duckmaster te worden, moest je zorgen dat ze naar je luisterden. Met een halfvol handje voer kon je al heel wat bereiken en was het gelukt de ducks in mijn macht te krijgen, te besturen, laten buigen en aan te laten vallen.
Ons bezoek aan de duckstop verliep erg rustig en normaal, gebeurd anders bijna nooit. Zo was het toch ook hier niet normaal gebleven. Net voor dat we weg gingen moest er nog even een eend bijna door zijn poten zakken. We mochten als afsluiting gooien met een eend. ‘Throw a duck for goodluck’. Dus wij hielden een wedstrijd, want het leven is een wedstrijd. Al onze eendjes landde netjes in het water, maar Brom was iets te enthousiast. Je kon de eend bijna ‘fuck’ horen schreeuwen. Hij ging net te hard om zichzelf vliegend bij te kunnen houden en landde gelukkig in een net aan de overkant. Ik denk niet dat deze eend dit eerder had meegemaakt, want hij zag er verward uit. Ik had nog net niet persoonlijk het WNF gebeld, maar het scheelde niet veel. Ik denk dat ze vanavond deze eend bij het diner krijgen, als hij niet recht blijft lopen.
Vanavond moeten we het maar eens rustig aan doen. Morgen ochtend vroeg gaan we op grotten tocht. We gingen duur uiteten, grote fout. 1, het is niet perse lekkerder, 2 het is duurder en 3, eend stond op het menu wat misschien een beetje ongepast was na vandaag. Wel hilarisch om te zien dat de jongen van de duckstop ook 2 kilometer verderop in dit dure restaurant werkt. Nee, ik heb me niet vergist, omdat ik denk dat alle Aziaten op elkaar lijken, het was echt dezelfde. Hij herkende ons ook.
Jeneh heeft de dag afgesloten door alle puppy’s in het hostel welterusten te wensen. Ik heb de dag afgesloten door met Olger als een degelijk ANWB-koppel een boek te lezen.
Reacties
Een reactie posten