Over ons;

Ik ben Romy en ik ben je Homie, dit is Jeneh en zij is zwaar oké. Wij zijn erg goed in rijmen dus besloten we om uit Nederland te verdwijnen.

Wij zijn twee meiden die gaan reizen en dus moeten wij al onze avonturen vastleggen. Jullie zullen gaan meegenieten hoe wij van elk onbelangrijke steen foto's maken en in elk nieuw stadje selfies. We zullen nonchelante-we-kijken-net-niet-in-de-camera-foto's maken en zullen zeker niet gaan toegeven dat juist die foto's de meeste moeite hebben gekost. Om nog meer basic te zijn zullen we elkaar ook maximaal gaan vloggen. Gelukkig zullen wij niet totaal standaard onze leeftijdsgenoten en geslacht eer aan doen, want we zullen ook de minder leuke momenten vast leggen en zullen er geen filters overheen gooien. Geen filters over onze instaposts kunnen we helaas niet beloven.

Zonder grappen. Wij hebben ons diploma en we zijn klaar voor onze beloning. We gaan ons vermaken en volvreten in Azië. Zoals altijd zal ik deze reis gaan bloggen.

Reageren kan altijd onder de post of via Facebook en Instagram.

x

Toeter voor je leven

We gingen met de slaapbus richting Mui ne. Jeneh was mijn reddende engel en de muggen hun ergste nachtmerrie tijdens de rit, dus dat was top. 

Twee keer getopt tijdens deze rit van 5 uur en weer werd het bevestigd dat de wc’s van dit land en ik geen vrienden zullen worden. Ik ga er geen woorden meer aan vuil maken, want de wc’s zijn dat al genoeg van zichzelf. 

Bijna vrienden gemaakt met de hello-kitty-Aziaten die mijn telefoonhoesje fantastisch vonden. 

Bijna vijanden geworden van de strenge-hard-to-onderhandel-aziaat die voor geen goud, of nouja, voor juist te veel goud gekke rijstwafels aan mij verkocht. Gelukkig waren ze wel lekker. 

Onderweg hebben we al wat gezien van de rode woestijnachtige bergen en het arme leven uit de buurt. We waren ook erg blij dat dat het enige was dat we konden zien, aangezien het getoeter van de buschauffeur niet zo heel veel goeds kon betekenen. Het rakelings langsrijden van tegenliggers was daarbij ook niet echt de beste combi, maar niemand is geraakt voor zover wij konden zien, we zaten toch achterin. 

Ik denk dat ik na 5 uur wel een aantal toeters herken:

1 x is let op

2 x kort toeteren is let op en aan de kant

3 x kort toeteren is aan de kant en beter schiet je op

1 x kort en 1x lang is let op en wat je ook doet ik kom er sowieso aan

1 x lang die weet ik in ieder geval zeker, want dat betekend: ik kom er nu aan, kijk maar wat je doet, maar je hebt een paar seconde, je voelt het vanzelf. 

Het beste moment van deze dag was zeker weten het zwemmen bij aankomst van het hostel. Een bak water is soms gewoon wat iemand nodig heeft. 

Het leek voor mij en Mitchel nog beter te worden toen ze bij het hostel ook nog eens een typisch Vietnamees gerecht op de kaart hadden. Het viel dan weer tegen dat dit naar een zwak aftreksel van het Thaise eten smaakte dat ik gewend ben. 

Jeneh koos spaghetti. Fun fact over Jeneh: Jeneh heeft het fantastische talent dat zij ALTIJD het verkeerde op het menu kiest. Geen grappen elke keer haal ik haar weer over iets nieuws te proberen, anders zit ze de halve vakantie te teren westers eten dat ze hier halfbakken maken, kiest ze op een of andere manier altijd het verkeerde. Dan zitten er weer rare dieren in haar eten of een bak champignons (die ze haat) of een of ander vaag gehakt. Dit keer waren het voor mij dus extra champignons bij mijn eten. 

Het hostel is hier trouwens top! Schoon en gezellig. Morgen gaan we even echt op verkenning uit.

Vanavond de dag afgesloten met lekkere discussies en diepgaande gesprekken over gelukkig zijn. Volgens dit hostel zijn we in ieder geval om het uur gelukkig, ze noemen het niet voor niks happy hour. 

















Reacties